สอบ A1 เยอรมัน

                      วันนี้เป็นวันที่ 21 พฤษภาคม 2555  ซึ่งเป็นวันสอบภาษาเยอรมันพื้นฐาน หรือเรียกว่า A1  ที่สถาบันสอนภาษาเกเธ่ ถนนสาทร จากการที่เราเตรียมตัวมาได้สักพักใหญ่ๆ เสียน้ำตา (เพราะไม่ค่อยเข้าใจ และท้อแท้) และน้ำลาย (ต้องนั่งท่องศัพท์  ท่องเพศ ท่องประโยค สารพัด) ไปก็เยอะ วันนี้แหละ จะได้รู้กันล่ะว่าจะหมู่หรือจ่า จะสอบได้หรือว่าจะไม่ได้  เราออกจะตื่นตะหนก และประหม่าพอสมควร ประกอบกับเพิ่งกลับมาจากประเทศเยอรมันได้ไม่กี่วัน ( 13 วันเอง ) ยังปรับเวลาการนอนไม่ค่อยได้ กลางวันง่วงนอนแต่ต้องนั่งอ่านหนังสือ กลางคืนได้เวลานอน ก็ดันนอนไม่หลับ กว่าจะหลับก็เล่นเอาตอนรุ่งเช้า ตี5  6 โมง ทุกวัน วันนี้ก็เช่นเดียวกัน กว่าจะเคลิ้มหลับได้ก็ตอนตี 5 กว่า แต่ดันต้องตื่น 6 โมงเช้า โอ้ ( แต่ก็ตื่นไหว เพราะเนื่องด้วยจ่ายค่าสมัครสอบไปเรียบร้อยแล้ว 2,500 บาท ถ้าไม่ไปสอบ ก็เสียดายตังค์แย่น่ะซิ) ไปถึงสถานที่สอบประมาณเกือบ 8 โมง เราก็หาที่นั่งทบทวนสิ่งต่างๆ ที่เราได้เรียนมา แต่ว่าอ่านไปท่องไปก็ไม่ค่อยเข้าหัวแล้ว เพราะมันใกล้ถึงเวลาสอบเข้าไปทุกที  การสอบแบ่งเป็น 4 ส่วน คือ การฟัง การอ่าน การเขียน  และการพูด
                      ได้เวลาสอบ 9.30 น. เราสอบห้องที่ 2 อาจารย์คุมสอบ ดูท่าทาง เอ๋อๆ โหดๆ ยังไงบอกไม่ถูก ( เป็นอาจารย์คนไทยเชื้อสายจีน อายุน่าจะเยอะแล้วเนื่องจากมีผมหงอกพอสมควร เห็นคนบอกว่าชื่ออาจารย์ม... (ไม่พูดชื่อดีกว่า อิอิ)  ไม่แน่ใจว่าใช่หรือป่าว เพราะเราไม่เคยเรียนที่เกอเธ่ ) เมื่อคนสอบเข้าห้องครบ อาจารย์คุมสอบก็ทำการแจกข้อสอบ เรานั่งหลังสุด (เนื่องจากชอบเป็นการส่วนตัว อิอิ ) แอร์ก็จะไม่ลง  ก็จะได้ไม่หนาวมาก  แต่เราว่ามันออกจะซวยนิดๆ เพราะเวลาอาจารย์คุมสอบเปิดเทปให้ฟัง  เราฟังไม่ค่อยถนัดเลย เพราะว่าอยู่ไกล แถมลำโพงวิทยุ ก็ดันหันไปหาอาจารย์คุมสอบ (ไม่รู้เอาอะไรคิด ทำไมไม่หันลำโพงไปหาคนสอบ ปกติเราฝึกฟังด้วยการใช้หูฟังเสียบรูหู เพื่อจะได้ฟังชัดๆ เรายังฟังไม่ค่อยจะรู้เรื่อง แล้วนับประสาอะไรกับการฟังจากลำโพงไกลๆ เฮ้อ... สงสารตัวเองมาก อารมณ์นั้นอยากร้องไห้จรีงๆ  ) ปรากฏว่า การสอบฟังของเรา คงหมดหวัง ท่าทางจะได้คะแนนเพียงเล็กน้อย  เพราะเราทำข้อสอบด้วยการเดาซะเป็นส่วนใหญ่   ส่วนการสอบอ่าน เราคิดว่าเราทำได้ดี   การสอบเขียน  โจทย์ข้อสอบเขียน คือเราต้องการจะไปเที่ยวที่เบอร์ลินกับครอบครัว  ตามโจทย์จะต้องเขียนบอกราย ละเอียดว่า ไปกี่คน ไปเมื่อไหร่ ถึงเมื่อไหร่ ถามถึงราคาค่าที่พัก  เราคิดว่าเราทำข้อสอบเขียนได้ดีเช่นกัน แต่พอออกมานอก ห้องแล้วได้คุยกับคนอื่นๆ ถึงได้รู้ว่าเราพลาดไปนิดนึงตรงที่จดหมายเป็นทางการต้องใส่ชื่อและนามสกุล ตรงท้ายจดหมาย แต่เราดันใส่แต่ชื่อ  เสียดายจัง แต่เพื่อนที่สอบห้องเดียวกัน ที่เค้าเรียนที่เกอเธ่บอกว่าคงโดนหักคะแนนเพียงเล็กน้อย ( ก็ขอให้เล็กน้อยจริงๆ ด้วยเถอะ)   มาถึงช่วงพักเบรค ต่อไปก็เป็นการสอบพูด
                         12.30 น. ได้เวลาสอบพูด เราเป็นคนสอบลำดับที่ 15 อยู่กลุ่มที่ 3 ( 1 กลุ่มมี 4 คน )   เราสอบพูดเป็นคนที่ 3  เริ่มการสอบพูดด้วยการพูดแนะนำตัวเอง บอกชื่อ นามสกุล  อายุ  มาจากไหน  พักอยู่ที่ไหน อาชีพอะไร งานอดิเรกคืออะไร  และก็ให้เราสะกด (แล้วแต่เค้าต้องการ ซึ่งอาจจะให้เราสะกด ชือ หรือ นามสกุล) นามสกุล และให้บอกหมายเลขโทรศัพท์ ซึ่งส่วนใหญ่ทุกคนในกลุ่มจะพูดได้หมด  ต่อไปก็เป็นการสอบพูดตั้งคำถามตามบัตรคำ ในแต่ละหัวข้อ กลุ่มเราได้หัวข้อ ร่างกายและสุขภาพ  (ซึ่งอาจารย์คุมสอบ (มี 2 คน ไทย และเยอรมัน ) คนไทยเป็นคนเลือก ) เราจับได้คำว่า rauchen  (คำแรกก็เป็นเรื่องเลย) ซึ่งเราจำได้ว่ามันแปลว่า สูบบุหรี่ เราก็ถามด้วยความมั่นใจว่า Sind Sie rauchen?  อาจารย์คุมสอบ ( ใยป้าคนเดิมที่คุมสอบช่วงแรก) บอกไม่ใช่ พูดใหม่อีกที  เราก็ยังดันทุรังและถามไปเหมือนเดิมอีก  เพราะจำได้ว่าศัพท์คำนี้มันแปลว่าสูบบุหรี่ เราต้องการถามว่า คุณสูบบุหรี่หรือไม่ ใยป้าคุมสอบก็ยังบอก ให้ถามใหม่อยู่นั่นแหละ เรางงมากว่าทำไมถึงผิด ทำไมถามแบบนั้นไม่ได้ ( ตอนนั้นยังไม่รู้ตัว) เลยย้อนถามใยอาจารย์คุมสอบไปว่า คุณช่วยอธิบายหน่อยได้ไม๊คะว่าคำนี้คืออะไร มันแปลว่าสูบบุหรี่ไม่ใช่เหรอคะ  (ในเวบส์ไซด์ไกด์ไลน์การสอบของเกอเธ่ บอกว่า ถ้าไม่เข้าใจความหมายของบัตรคำให้ถามความหมายกับผู้คุมสอบได้ เราก็เลยถามใยป้าคุมสอบไปแบบนั้น)  แต่ใยป้าดันไม่ยอมตอบ   กลับส่ายหน้าแล้วเอาบัตรคำคืนไป แป่ว!!! งง ทำไมใยป้าไม่ตอบวะ แล้วก็กลายเป็นว่าเราไม่ได้คะแนนในคำนี้ เพราะถือว่าตั้งคำถามไม่ได้   (สุดท้ายแล้วเราก็เลยต้องยอมรับคำตัดสินของใยป้าคุมสอบไปด้วยความงุนงง  พอสอบเสร็จ เรามาดูสมุดโน๊ตที่จดไว้ คำนี้มันแปลว่าสูบบุหรี่จริงๆด้วย  แต่ Sind Sie rauchen? มันแปลว่า คุณคือสูบบุหรี่ใช่ไหม ไม่ได้หมายความว่าคุณสูบบุหรี่หรือไม่ อืม พลาดไปนิดเดียว )  ต่อมาจับได้คำว่า Hotel  เราก็ตั้งคำถามว่า  Möchte Sie im Hotel  übernachten? แปลว่าคุณต้องการพักที่โรงแรมใช่ไม๊ (พูดจบก็ต้องมองหน้าใยป้าคุมสอบ ถ้าเขาไม่พูด noch einmal  (พูดใหม่อีกครั้ง) ก็แสดงว่าเราพูดถูกต้อง ก็จะได้คะแนนไป ปรากฏว่าใยป้าแกเงียบ เราก็เลยได้คะแนนคำนี้ไป ) แล้วก็วนมาที่เราอีกครั้ง เราจับได้ (รูปภาพ) คำว่า Formular เราก็ตั้งคำถามไปว่า  Könnten Sie mir bitte das Formular geben? แปลว่ากรุณาช่วยส่งแบบฟอร์มให้ดิฉันหน่อยค่ะ (ใยป้าคุมสอบเงียบอีก แสดงว่าเขาให้ผ่านเราก็ได้คะแนนไปอีก)
                             ในกลุ่มสอบพูดของเรานี้ ดูจะไม่มีใครได้เรื่องเลยสักคน  ตั้งคำถามกันไม่ค่อยได้ (เราพลาดน้อยสุดแค่ตั้งคำถาม คำว่าบุหรี่ไม่ได้คำเดียว นอกนั้นได้หมด อิอิ ) อาจารย์คุมสอบ ส่ายหน้าเอือมระอากลุ่มเราหลายต่อหลายครั้ง  เห็นแล้วก็ขำ ไม่รู้ว่าขำอะไร หรือขำใคร แต่ดูเหมือนรู้สึกสงสารในชะตากรรมของตัวเองและของเพื่อนๆ ในกลุ่มยังไงบอกไม่ถูก .... ตอนนี้ก็ได้แค่รอผลสอบ (ด้วยใจตุ๊มๆ ต้อม) ว่าจะออกมาเป็นอย่างไร ... รอ 3 วัน ก็แค่อึดในเดียวเน๊อ
ปล. ต้องขอขอบคุณน้องวัน ที่เอื้อเฟื้อหนังสือเรียนให้ ขอบคุณมากกกๆ นะค้าๆๆๆ  และก็ต้องขอขอบคุณ ติวเตอร์ส่วนตัว (คุณแฟน)  ( ที่บางครั้ง อธิบายลึกซึ้ง จนเรางุนงง  ) ที่แม้ยามงานยุ่ง ก็ยังเจียดเวลาอธิบายความหมายทุกครั้งที่ถาม  love you joob joob :)

ต้องท่องและจำให้ได้ทั้งหมด ... จำได้ไม่หมด แต่ก็เกือบหมด (แต่แหม มันเยอะนี่ ก็ต้องมีลืม ๆ กันบ้างละ)

ผลสอบออกแล้ว ได้ 88 /100 ^_^